We gaan naar Graceland Mansion de geest van Elvis zoeken

Rond half tien vertrokken richting de legendarische Elvis. Niet meer onder ons sinds 13 augustus 1977 maar zijn geest leeft nog voort in zijn muziek en op zijn landgoed Graceland. Dat willen we dus bezoeken. Maar 7 uur rijden! Niet over de autobanen maar over de regionale wegen.

We reden Route 61 S. Ook genoemd de GREAT RIVER ROAD, Missouri.

Onderweg moesten we tanken maar dat viel niet mee met de credit card. Hebben hulp gekregen. Eerst $25 van de card laten debiteren, maar er kon maar voor 16.19 dollar in de tank. Er zou niet meer afgeschreven worden. Afwachten dus.

Vlak daarna over de Mississippi gegaan via een vrij moderne brug en de staat Illinois ingereden. Ook hier weer een historische route. De Great River Route, Illinois. Ook genaamd de Lincoln Herritage Trail.

We hebben heel veel leuke huizen gezien die iets meer dan een likje verf nodig hadden. Ze werden voor $900 te koop aangeboden. Ook oude tankstations die er niet meer als zodanig uitzagen. Veel vervallen schuren ook.

Veel mensen hier wonen niet in een huis maar in een trailer park. Dat wil zeggen dat er nogal wat grote, naar caravans omgebouwde aanhangers bij elkaar staan waar ze dan in wonen.

Ook zijn we de Ohio rivier over gestoken over een hele, ouderwetse geklonken brug. Hele grote duweenheden gezien met wel 18 duwbakken er voor. 3 breed 6 lang. We reden langs bossen die in het water staan. Het leken wel mangrove bossen. Op de een of andere manier groeien ze toch wel in het water.

Daarna reden we in Kentucky op de…. Jawel: Kentucky Great River Road. Op naar Tennessee.

Overnachten doen we op 2 uur afstand van ons doel.

Dagje naar Budweiser brouwerij en een stukje van Route 66

Woensdag, 7 november2018

Nadat we gisteren wel heel erg vroeg naar bed gingen, werden we verkwikt wakker. Weliswaar nog vroeg maar niet zo vroeg als gisteren. We waren heel erg moe en vielen weer heel snel in slaap en dat om half negen. Vanmorgen hebben we een planning gemaakt wat we gaan doen. We gaan een paar dagen naar Memphis, Tennessee. Als het lukt ook naar Graceland Mansion. Het landgoed waar Elvis woonde en ook begraven is.

Vandaag gingen we een uurtje rijden voor een tour bij de Budweiser brouwerij in St. Louis. Via een stuk van Route 66!

Het bezoek was zeer de moeite waard. Het is de grootste brouwerij in de hele VS. Ze hebben er speciale paarden die voor hun karren gespannen worden. Clydesdale horses. Prachtige paarden. Toen we in de stallen waren gingen ze er een “oppoetsen” voor een vergadering met de brouwmeesters. Iedere dag om 3 uur ’s middags komen die bij elkaar om hun productie van die dag te testen en het paard staat dan voor de deur. Helemaal opgedoft.

Tijdens de tour kregen we een klein glaasje bier om te proberen. Ze vroegen toen om onze ID-kaarten want ze moesten zeker weten dat we boven de 21 waren…….

Aan het einde van de tour kregen we een groot glas bier naar keuze. Ik was al licht in mij hoofd van de jetlag en heb het niet genomen. De token bewaar ik voor later. Wordt misschien wel een collectors item.

Daarna weer naar huis waar Eliane op ons zat te wachten om te gaan winkelen. De dames gingen naar een hele grote biologische supermarkt en de heren naar een super, nee, giga! grote groothandel Costco. Daar past de Makro wel 10 keer in.

Daarna weer lekker gegeten van de kip die Eliane klaar gemaakt had. Nog wat nagepraat en nu naar bed. Inmiddels is het 21:20 uur. Morgen vertrekken we bijtijds naar Memphis en hopen zondag dan weer teug te zijn.

Vluchten naar de VS en aankomst

Het was een lange dag. 25 uur het bed niet gezien, maar toen het er was, heb ik niet meer gemerkt dat mijn hoofd op het kussen kwam. 

We waren mooi op tijd voor de trein en wat is dat toch handig naar Schiphol. 

Wij waren iets eerder dan de drie uur tevoren dat de balie van WOW Air openging. Dus moesten we even wachten. Omdat het de policy is, moesten we toch nog eens proberen in te checken bij het gele kastje ondanks dat het thuis ook al niet lukte. Nu dus weer niet en dan maar met hulp van de dame achter de balie. Koffers afgegeven en door de douane en security.  Chocolade gekocht voor onderweg en nog twee trommeltjes met stroopwafels om cadeau te doen.

Daarna lekker koffie gedronken met een croissantje. Volgens mijn herinnering waren die op Schiphol de lekkerste ooit, maar het viel een beetje tegen. In het verre verleden heb ik tijdens mijn werk op Schiphol veel van die lekkere croissants op. Hoeft nu dus niet meer.

Een lange wandeling naar de gate. Wij hadden priority boarding gekocht en dat was heel fijn. Stoelen waren ook gereserveerd en we zaten aan de goede kant aan het raam. Jan dan, want ik wil altijd een gangpad stoel. Prachtige uitzichten met de zon in de rug. Mooie foto’s en films gemaakt. Van de start in Amsterdam zowel als van de landing in IJsland. 

We hadden 2,5 uur overstap tijd daar, dus we hebben onszelf getrakteerd op een flesje champagne en lekkere koffie. Dat heeft een mens zo eens nodig. Daarna naar de gate. Nadat we onze passen in een apparaat staken konden we doorlopen en zagen we een levensgrote foto van onszelf  geprojecteerd op het poortje dat daarna open ging. Wat een controle systeem! 

Vlak daarna naar de gate en toen begon het gedonder in de glazen. Fini mocht niet verder. Ik was uitverkoren door een toevalstreffer om, samen met nogal wat andere mensen, een extra controle te krijgen voor explosieven! In opdracht van de Amerikaanse anti-terroristen organisatie. Mijn tas werd gecontroleerd en ik werd met een klein “doekje” “afgeveegd”: beide handruggen, -palmen, over de broek bij de buik en mijn benen. Dat doekje ging in een apparaat en jawel: NO ALARM stond er op de display, en ik mocht gaan. Dat gaf toch nog een half uur vertraging en Jan moest geduldig op me wachten bij de gate. 

Daarna een hele lange vlucht rechtstreeks naar de bestemming St. Louis, Missouri. We hadden wat te eten besteld maar ook genoeg worstenbroodjes (uiteraard zelfgemaakte) meegenomen. Maar dan is 6,5 uur zitten toch wel heel erg lang. Filmpje gekeken op de tablet (Ratatouille), spelletjes gespeeld, geprobeerd wat te slapen, wat niet lukte. Eindelijk waren we er dan. Eliane zat op ons te wachten en is met ons de huurauto gaan halen. Auto gehuurd zonder problemen. Daarna Mark getroffen in een Vietnamees restaurant. Lekker wat gegeten en toen naar bed!

Het was me het dagje wel.

Vandaag lekker ontbeten en Jan en ik al vroeg, 9 uur, in de auto om van het mooie weer te genieten en de prachtige kleuren van de bomen. Bij Joann (een giga hobby winkel) geweest en NIKS gekocht. Als een kind in een snoepwinkel. Koffie gedronken onderweg en daarna naar een Harley Davidson winkel gereden. Jan kon geen keuze maken uit alle modellen……. De keuze was té groot. Wat kleinigheidjes gekocht en weer naar huis om een kort dutje te doen. Het was een prachtige dag!

Klaar voor vertrek.

Lekker vroeg, om 5 uur, opgestaan en zitten nu aan het ontbijt. Klaar om opgehaald te worden.

Liesbeth brengt ons naar Den Bosch waar we op de trein stappen naar Schiphol. Dit is bijzonder lief van haar, want zij is geen vroege vogel.

De koffers zijn, uiteraard gepakt en je kunt wel zien wie het meeste meeneemt. Hoewel er ook heel veel cadeautjes inzitten. De grote gele koffer en het kleine witte koffertje is van Fini en Jan heeft alleen de zwarte koffer.

Wij hebben er zin in. Tot dan.

18 november 2018 hopen we gezond weer terug te zijn.

Welkom op onze reislog voor de reis naar de VS in november 2018

Hallo en weer welkom op onze reislog!

Dit is dé plaats om op de hoogte te blijven van onze belevenissen tijdens deze korte Amerika reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies wij ons bevinden en waar we geweest zijn! Meer over deze reis vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mailadres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Fini en Jan