Het was een lange dag. 25 uur het bed niet gezien, maar toen het er was, heb ik niet meer gemerkt dat mijn hoofd op het kussen kwam. 

We waren mooi op tijd voor de trein en wat is dat toch handig naar Schiphol. 

Wij waren iets eerder dan de drie uur tevoren dat de balie van WOW Air openging. Dus moesten we even wachten. Omdat het de policy is, moesten we toch nog eens proberen in te checken bij het gele kastje ondanks dat het thuis ook al niet lukte. Nu dus weer niet en dan maar met hulp van de dame achter de balie. Koffers afgegeven en door de douane en security.  Chocolade gekocht voor onderweg en nog twee trommeltjes met stroopwafels om cadeau te doen.

Daarna lekker koffie gedronken met een croissantje. Volgens mijn herinnering waren die op Schiphol de lekkerste ooit, maar het viel een beetje tegen. In het verre verleden heb ik tijdens mijn werk op Schiphol veel van die lekkere croissants op. Hoeft nu dus niet meer.

Een lange wandeling naar de gate. Wij hadden priority boarding gekocht en dat was heel fijn. Stoelen waren ook gereserveerd en we zaten aan de goede kant aan het raam. Jan dan, want ik wil altijd een gangpad stoel. Prachtige uitzichten met de zon in de rug. Mooie foto’s en films gemaakt. Van de start in Amsterdam zowel als van de landing in IJsland. 

We hadden 2,5 uur overstap tijd daar, dus we hebben onszelf getrakteerd op een flesje champagne en lekkere koffie. Dat heeft een mens zo eens nodig. Daarna naar de gate. Nadat we onze passen in een apparaat staken konden we doorlopen en zagen we een levensgrote foto van onszelf  geprojecteerd op het poortje dat daarna open ging. Wat een controle systeem! 

Vlak daarna naar de gate en toen begon het gedonder in de glazen. Fini mocht niet verder. Ik was uitverkoren door een toevalstreffer om, samen met nogal wat andere mensen, een extra controle te krijgen voor explosieven! In opdracht van de Amerikaanse anti-terroristen organisatie. Mijn tas werd gecontroleerd en ik werd met een klein “doekje” “afgeveegd”: beide handruggen, -palmen, over de broek bij de buik en mijn benen. Dat doekje ging in een apparaat en jawel: NO ALARM stond er op de display, en ik mocht gaan. Dat gaf toch nog een half uur vertraging en Jan moest geduldig op me wachten bij de gate. 

Daarna een hele lange vlucht rechtstreeks naar de bestemming St. Louis, Missouri. We hadden wat te eten besteld maar ook genoeg worstenbroodjes (uiteraard zelfgemaakte) meegenomen. Maar dan is 6,5 uur zitten toch wel heel erg lang. Filmpje gekeken op de tablet (Ratatouille), spelletjes gespeeld, geprobeerd wat te slapen, wat niet lukte. Eindelijk waren we er dan. Eliane zat op ons te wachten en is met ons de huurauto gaan halen. Auto gehuurd zonder problemen. Daarna Mark getroffen in een Vietnamees restaurant. Lekker wat gegeten en toen naar bed!

Het was me het dagje wel.

Vandaag lekker ontbeten en Jan en ik al vroeg, 9 uur, in de auto om van het mooie weer te genieten en de prachtige kleuren van de bomen. Bij Joann (een giga hobby winkel) geweest en NIKS gekocht. Als een kind in een snoepwinkel. Koffie gedronken onderweg en daarna naar een Harley Davidson winkel gereden. Jan kon geen keuze maken uit alle modellen……. De keuze was té groot. Wat kleinigheidjes gekocht en weer naar huis om een kort dutje te doen. Het was een prachtige dag!